มิตรภาพผ่านกาลเวลา
---
ในชีวิต
มีเร...

มิตรภาพผ่านกาลเวลา
---
ในชีวิต
มีเรื่องผิดใจโดยไม่รู้ตัว
มีเรื่องให้ต้องขอโทษ
แต่ไม่รู้ว่าอีกคนขุ่นเคือง
โกรธ รำคาญ หงุดหงิด
แม้กับคนสนิทใกล้ชิด
สหายมิตรที่รู้ใจ
ก็ยังเกิดขึ้นเสมอ

.

ความยากคือ
เรามักคิดว่าอีกฝ่ายควรรู้เอง
แต่ฝั่งนั้นไม่รู้
หรือเราเองนี่แหละไม่รู้
เรื่องจึงดำเนินไปแบบเดิม
คล้ายถ้วยชาร้าว
ที่ค่อยๆ แตก
กว่าจะรู้ก็ต้องซ่อมแซม
ทันก็ดี ไม่ทันก็เสียสัมพันธ์

.

ในการคบหากัน
เรื่องเฮฮาเป็นเพียงของแถม
ความไว้วางใจ
แชร์สุขทุกข์สำคัญกว่า
ทะเลาะผิดใจเป็นเรื่องปกติ
สมานแผลปรับความเข้าใจ
เป็นส่วนหนึ่งของสัมพันธ์
เมื่อคุยกัน ปรับจูน จึงไปต่อได้
มักลงเอยด้วยสองฝ่ายปรับตัว
ไม่มีใครได้ทุกอย่าง
ไม่มีใครเสียทุกอย่าง
ได้รู้ว่าเราต่างกัน
แต่นั่นเองเราจึงมีเพื่อน

.

เพื่อนคือคนที่ไม่เหมือนกันทั้งหมด
แต่เหมือนกันมากพอที่จะผูกมิตร
ความต่างคือเสน่ห์
และส่วนเติมเต็มกันและกัน
ทำให้แต่ละคนเห็นความพร่องของตัวเอง
ผิดใจก่อนจึงถูกใจ
มิตรภาพเป็นไปในลักษณะนี้

.

รักษาเพื่อนที่ดีเหมือนรักษาสมบัติ
กว่าจะคบหาเข้าใจ รู้สึกปลอดภัย
ใช้เวลามิใช่น้อย
แต่บางครั้งเราอาจชะล่าใจ
คิดว่าความสนิทนั้นเท่ากับ
เพื่อนต้องรับทุกอย่างที่เราเป็นได้
เพื่อนต้องเข้าใจว่า-เราก็เป็นแบบนี้แหละ
ต้องระวัง มิฉะนั้นจะเสียของมีค่าไป
หาใหม่ก็ไม่เหมือนเดิม และไม่ง่าย

.

มีเพื่อนดีจึงต้องรักษาดูแล
บางทีการรักษาเพื่อน
คือกล่าวขอโทษเมื่อรู้ว่าผิด
ให้อภัยเมื่อเพื่อนขออภัย
อดกลั้นในความไม่เหมือน
เพราะเพื่อนก็ต้องอดกลั้นเราเช่นกัน
อดไม่ไหวก็ควรบอกกัน
อีกฝ่ายควรฟังอย่างใส่ใจ
และให้ความสำคัญกับมิตรภาพ
มากกว่าเอาใจตนเป็นใหญ่
ทำเช่นนี้ได้ก็อยู่กันไปยาวๆ

.

เพื่อนสนิทคือกลุ่มคนใกล้ชิดที่สุด
อาจไม่เข้าใจกันทุกสิ่ง
แต่มีโอกาสปรับความเข้าใจมากที่สุด
เพราะใกล้จึงกระทบบ่อย
เพราะกระทบจึงเข้าใจมากขึ้น

.

สิ่งใดไม่ชอบก็บอกกัน
สื่อสารดีกว่าเก็บงำ
สนทนาดีกว่าคิดเองเออเอง
บางที ด่าออกมาดีกว่าเงียบ
'คืนดี'​ คือคืนความรู้สึกดีให้แก่กัน
เมื่อทุกสิ่งคลี่คลาย

.

ในชีวิต
มีเรื่องผิดใจโดยไม่รู้ตัว
มากมายเต็มไปหมด
แต่เพราะเป็นเพื่อนกัน
จึงมีโอกาสปรับความเข้าใจ
เหตุนี้เราจึงเป็นเพื่อนกัน
เหตุนี้เราจึงยังคบหากัน
ไม่ใช่เพราะเพื่อนเราดีทุกอย่าง
แต่เพราะเราต่างให้อภัย
เวลาใครทำในสิ่งที่น่าหงุดหงิด
เพราะเรารู้ว่าเพื่อนไม่ได้ทำไป
เพราะคิดร้ายเกลียดชัง
มันแค่หยอก แซว แกล้ง เล่นด้วย
กระนั้น ความเป็นเพื่อนก็ไม่ใช่
ใบอนุญาตให้ 'ทำอะไรก็ได้'

.

รักษามิตรภาพ
เพราะมันเป็นสิ่งมีค่า
เรียนรู้กันและกันผ่านวันเวลา
มิตรภาพมิได้ไร้ริ้วรอย
ตรงข้าม, มันน่าจะงามเหมือนของเก่า
เต็มไปด้วยร่องรอยใช้สอย
แต่มีชีวิต มีเรื่องราว มีเสน่ห์
และมีแต่เราเท่านั้นที่ต่างรู้กันว่า
ร่องรอยของมิตรภาพนั้น
ผ่านการขัดใจและอภัยมากี่หน

.

มิตรภาพที่สวยงาม
คือมิตรภาพที่ข้ามผ่านเวลา
และทั้งสองฝ่ายเลือกเก็บรักษาไว้

.

ใช่, มิตรภาพต้องการคนสองคน
จึงรักษาไม่ง่าย
แต่ถ้าทำได้
มันคือสิ่งมีค่าอย่างหนึ่งของชีวิต.

---